TERUGKEER NAAR CONGO
Baobab boom
Baobab boom! Ik ben gekomen om mijn wezen opnieuw te planten
Dicht bij jou en mijn wortels met de jouwe te laten verstrengelen;
Ik bied mezelf in dromen jouw knoestige armen
En ik voel me gesterkt wanneer jouw krachtige bloed
In het mijne vloeit.
Baobab boom! “De man draagt de waarde van zijn wapens”.
Dat is het plakkaat dat op elke poort van deze wereld hangt.
Waar ga ik de benodigde kracht putten voor alle strijd
Als ik me niet met jou in de rug schrap kan zetten?
Baobab boom! Wanneer ik onder verdriet gebogen ga
Omdat ik de wijs van elk lied verloren heb;
Beroer dan voor mij de roep in de keel van je vogels
Opdat die me kunnen overhalen te leven.
En wanneer de grond onder m’n voeten het begeeft
Laat me dan de aarde aan jouw voet loswoelen:
Moge zij op zachte wijze mij dan weer bedekken!
Uit: ‘Six Poètes d’Afrique Francophone’, 1998.
VERSCHEURDHEID
Gedurende heel wat jaren van gemeenschappelijk leven
Eén huid glinsterend tot leven komend
Zijn wij vurig ongevoelig gebleven
Voor de veranderingen van het werelddeel
Van de Zuidkaap tot de Zuilen van Hercules
Vloeiden de tranen soms slechts van een teveel aan vreugde
Jij die volgens mij kon bijten tot in de ziel
vanaf de geboorte de toestroom van liefde droeg
Hebt me verlaten zonder kreet en zonder voorteken
Bent op drift geraakt in schrikaanjagende wateren
Tot aan de troebele afvoer van de dood.
Uit: ‘Six Poètes d’Afrique Francophone’, 1998.
www.alberthagenaars.nl
