*
Ik bezit een metalen uurwerk,
zoals niemand er een heeft;
het zet uit en krimpt,
als een volhardend hart.
Zijn wijzers en de tijd
zijn voortdurend met elkaar in conflict.
Het loopt en ik, ik treuzel;
het kan me weinig schelen dat het stilvalt.
Ik zie het, zonder me te ergeren,
vooruitlopen, en dan weer vertragen.
Maar ik draag het aangezien
het me zo misleidt met de tijd.
Naar een anonieme Franse vertaling.
www.alberthagenaars.nl
